Przygotowanie dziecka do nauki czytania z wykorzystaniem innowacyjnej metody autorstwa dr Ireny Majchrzak

 

I. CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU

Metoda dr I.Majchrzak oparta jest na wprowadzeniu własnego imienia dziecka jako słowa pisanego, które można traktować jako akt inicjacji - wprowadzający dziecko w świat pisma, odsłaniający dziecku alfabetyczną formę jego imienia .

Irena Majchrzak opracowała propozycję dydaktyczną , którą nazwała  "ścianą pełną liter" - jest to system ćwiczeń wizualnych wiodących dziecko do rozpoznania swojego imienia do umijętności czytania.

Metoda dr I. Majchrzak w porównaniu z metoda tradycyjną opiera się na zasadach :

- nie głoskować

- nie stosować alfabetu obrazkowego

- dać dziecku możliwość wyboru materiału dydaktycznego

- bawić się , nie uczyć liter

- dać dziecku do dyspozycji cały alfabet (zmiękczenia, dwuznaki).

Zabawy prowadzone metodą dr I.Majchrzak prowadż do bliskiego kontaktu dziecka z rówieśnikami i nauczycielem. Dzieci radosne, otwarte wykazują chęć udziału w zabawach.

W czasie realizacji treści programu zostaną zastosowane metody aktywizujące, charaktrryzujące się tym, że w procesie kształcenia aktywność podmiotu uczącego się przewyższa aktywnośc podmiotu nauczającego.

 

II. METODY I FORMY PRACY

Metoda I.Majchrzak

Elementy "metody dobrego staru" wg. M.Bogdanowicz

Elementy technik C.Freineta

Elementy RR wg. W.Sherborne

Zabawy integrujące i aktywizujące dzieci wg. pedagogiki zabawy

Zabawy badawcze

Techniki i metody terapeutyczne / "Mobilna rekreacja muzyczna" , "Metoda symboli dźwiękowych" , "Malowanie dziesięcioma palcami" /

Elementy kinezjologii edukacyjnej "Gimnastyka mózgu" wg. P.Denisona

Prace indywidualne

Prace zespołowe

Prace z całą grupą

 

III. ZAŁÓŻENIA PROGRAMU

Metoda dr I. Majchrzak oparta jest na dwóch założeniach empirycznym i teoretycznym.

Założenia empiryczne:

1.Każde dziecko w wieku od dwóch i  pół roku życia reaguje na napis własnego imienia i moze je rozpoznawać wśród innych słów.

2. Kartka z imieniem wprowadza dziecko w świat znaczeń, a nie izolowanych lietr, dziecko doświadcza, że może być wyrażone za

   pośrednictwem pisma.

3.Obserwacje i porównanie własnego napisaanego imienia z imionami kolegów ułatwia rozpoznanie fonetycznych funkcji liter.

 

Założenia teoretyczne:

1.Pismo jest fenomenem wizualnym dlatego powinno być poznawane zmysłem wzroku.

2.Dziecko łatwiej pojmuje relacje  między głoską a literą na podstawie analizy napisanych słów niż mówionych.

3.Wymóg głoskowania w nauce czytania powoduje trudności i frustracje u wielu dzieci.

 

IV. CELE  PROGRAMU

1.Zainteresowanie dzieci kodem literowym.

2.Wypracowanie własnych sposobów uczenia się dzieci i wzajemne pomaganie sobie.

3.Uświadomienie dzieciom fonologicznej cechy języka mówionego, który jest potokiem artykułowanych dźwięków , z których możemy

   wyodrębnić słowa , zdania, sylaby i głoski.

4.Opanowanie umiejętności czytania przez wszystkie dzieci.

5.Rozumienie czytanego tekstu.

6.Uspołecznienie dzieci.

7.Zminimalizowanie stresu, na który narażone jest dziecko w trakcie nauki.

 

PROPONOWANE ZABAWY

ROZSYPANKA - DESZCZ WYRAZÓW

Naleźy znaleźć swoją wizytówkę wśród innych rozsypanych na dywanie.

 

NASZE IMIONA

Dziecko rozpoznaje wśród innych imion własne imię.

Dziecko rozpoznaje imię swojego kolegi.

Dziecko łączy w pary imiona rozpoczynające się daną literą.

 

POCIĄG

Dzieci otrzymują kartki z pierwszą literą swojego imienia, a konduktor sprawdza czy zajęły swoje miejsca prawidłowo.Na krzesełkach znajdują się imiona dzieci.

 

SKREŚLANIE IMION

Na dużym arkuszu papieru znajdują się imiona dzieci i jeszcze kilka innych imion, dzieci kolejno dochodzą do tablicy i wykreślają swoje imię.

 

GRA W SYLABY

Dzieci otrzymują zestaw sylab i układają je w słowa. W zestawie powinny znaleźć się sylaby, które same stanowią słowo. Jeśli dziecko otrzymało sylaby, zktórych można ułożyć wyraz, a nie umie go przeczytać, udajemy że nic o tym nie wiemy.

 

ODCZYTAJ SŁOWO

Dzieci maszeruja w rytm muzyki, losując kartoniki ze słowami i w momencie przerwy w muzyce dają słowo do przeczytania stojącemu obok dziecku.