" Adaptacja dziecka 3, 4-letniego do przedszkola "

 

" Z ODROBINĄ SUKCESU, ZACHĘTY I ZAUFANIA, W ŚRODOWISKU SPRZYJAJĄCYM PRACY, DZIECKO MOŻE DOTRZEĆ DO KRAŃCÓW ŚWIATA "

                                                                                                                               Celestyn Freinet

 

 

Adaptacja to przystosowanie sie do nowego środowiska społecznego, sytuacji , warunków.Dla małego dziecka takim nowym środowiskiem jest przesdzkole.Moment pójścia do przedszkola jest bardzo ważnym wydarzeniem. To pierwsze doświadczenie społeczne często odbija się na dalszym życiu człowieka.

Część dzieci przystosowuje się dość szybko, u innych okres aklimatyzacji trwa długo. Są i takie , ktore nigdy nie adaptują się do warunków przedszkolnych. Największe problemy z przystosowaniem się mają dzieci , które miały przykre doswiadczenia w relacjach z osobami dorosłymi, są niesmiałe, lękliwe, miały mało kontaktów z rówiesnikami , ich rodzice są nadopiekuńczy.

Dziecko 3-letnie przez pierwsze dni pobytu w przedszkolu jest zdezorientowane. Nie wie z kim nawiązać bliższy konmtakt emocjonalny i kto będzie zaspokajał jego potrzeby.Sytuację tę komplikuje fakt, że dziecko zostaje bez rodziców otoczone nieznanymi dziećmi i dorosłymi. Nauczycielka nie jest w stanie nawiążać dłuższych kontaktów z każdym dzieckiem. Na ogół najwięcej zajmują ją te , które rozpaczają po rozstaniu z rodzicami i niejako wygrywają tę sytuację tylko dla siebie.Dziecko pozostawione przez matkę , z którą jest związane emocjonalnie , która zaspokajała jego potrzeby przezywa lęk, ponieważ utraciło z nią fizyczny kontakt.Ten stan bardzo obniża poczucie bezpieczeństwa dziecka, a wywołane tym napięcie emocjonalne wpływa niekorzystnie na procesy przystosowawcze do nowego środowiska. Obniża bowiem sprawność motoryczność i dezorganizuje czynności poznawcze.

 

CELE OGÓLNE

 

1. Wspomaganie dziecka w procesie przygotowania do życia w warunkach przedszkolnych poprzez umożliwienie mu poznania nowego totoczenia w poczuciu  bezpieczenstwa.

   - Wyrabianie orientacji w układzie przedszkola.

   - Stopniowe przyswajanie wiedzy o przeznaczeniu i sposobie korzystania z różnych pomieszczeń.

   - Kształtowanie poczucia przynależności do grupy przedszkolnej.

2. Przygotowanie rodziców do udzielania dziecku wsparcia psychicznego i pomocy w procesie przystosowawczym.

3. Wyposażenie nauczycielek przedszkola w wiedzę psychologiczną o problemach przystosowawczych małego dziecka.

4. ułatwianie dzieciom przekroczneia progu DOM  - PRZEDSZKOLE.

5. Obniżenie lęku rodziców związanego z koniecznością oddania dzieci pod opiekę personelu przedszkola.

6. Nawiązanie relacji z rodzicami, która ułatwić ma dalszą współpracę.

7. Możliwość zwrócenia uwagi na dzieci mające trudności rozwojowe.

8. Wzmocnienie rodziców w ich roli RODZICA.

 

CO MOŻE POMÓC DZIECKU ?

- Wcześniejsze przyzwyczajanie dziecka do przebywania w nowym miejscu pod opieką osób trzecich, kontaktowanie dziecka z

  rówieśnikami, np. na placu zabaw.

- Uczenie dziecka poprzez zabawę czynności związanych z samoobslugą.

- Informowanie dziecka o tym , że czas w przedszkolu bedzie spędzało w towarzystwie innych dzieci, bez rodziców.

- Ważne jest , aby rodzice podczas rozstania z dzieckiem byli spokojni (dziecko wyczuwa niepokój dorosłych).

- Zabawy z dzieckiem "w przedszkole", przedstawianie jego realnych zalet, m.in. obecność rówieśników, wielość zabawek.

- Akceptacja płaczu dziecka przez rodziców - naturalnej, zdrowej reakcji na nową sytuację (nie należy dziecka zawstydzać) - duża 

  labilność uczuć dziecka powoduje, że za chwilę jest wesołe iświetnie się bawi.

- Wczesniejsze poznanie przedszkola - spacery w kierunku placówki, krótkie wizyty w ogrodzie przedszkolnym i przedszkolu.

- "Kawałek domu" - drobiazg przyniesiony przeez dziecko z domu np. ulubiona zabawka, poduszeczka itp.

- Możliwość przebywania rodzica z dzieckiem w pierwszych dniach jego pobytu w przesdzkolu.

- Wcześniejsze odbieranie dziecka w początkowym okresie  ( zawsze należy odbierać dzieckoa zgodnie z obietnicą).